… Inmiddels glibberen en glijden wij nog steeds op weg naar de bron bij de klooster-kathedraal totdat onze aandacht getrokken wordt door Byzantijns gezang. De sonore klanken trekken ons uit het gedoe van deze dag, vergeten even de afspraak met Yoeri en staan verbaasd over de devotie van de horigen …
De redactie heeft gelukkig deze zin niet uit het manuscript geschrapt. De ontmoeting in Sergiev Posad bij de klooster-kathedraal, heeft een sleutelpositie in de roman. Stijl en taal zijn door de redactrice schoongewassen en de typefouten, die door spontaniteit zijn ontstaan, liggen inmiddels in de kliko. De volgende fase gaat nu in. De uitgever laat z’n licht er nog eens over schijnen waarna de vormgeving op zich wacht. Een belangrijk moment is dan de keuze van de cover die moet toch de lading van de inhoud dekken, vragen oproepen en de lezer attent maken op een bijzondere inhoud. En wat te denken van de keuze in typografie, de memes, een eventuele lemma en ga zo maar door. Er zijn nog tal van beslissingen tenemen voordat de drukker in beeld komt.
En zo glijden we van de ene corona-maand in de andere, waarin ik verrassend genoeg binnen allerhande kaders ook veel vrijheden ervaar, met daarbij het vertrouwen dat eind juni 2021 de boek-presentatie Bij galerie Waterbolk te Utrecht haalbaar blijft.