Een bunker; een middel tegen de zeespiegelstijging; een beschermende Noordzee-kering; een torenwachter misschien? Midden in het IJsselmeer, op een halfuurtje varen vanaf Lelystad, ligt een stuk nieuwland. De Markerwadden is een uitgestrekt gebied dat door samenspel van natuur en mensenhanden een vogelreservaat met wilde flora werd. Duurzame gebouwen, een enkel vakantiehuis en een restaurant zoals je dat midden in de natuur zou willen, ademen een atmosfeer van heden, verleden en toekomst.
Het verblijf op deze plek inspireert, motiveert en brengt nieuwe inzichten die ik niet voor mogelijk had gehouden. Een aanrader voor ieder die inspiratie zoekt, kunstenaar of politicus, docent, ondernemer… of jij die even een andere horizon verdient. Dit lijkt een reclametekst maar integendeel. De verleiding van reclame is vaak gericht op impuls-aankopen, het stillen van een verlangens. De Markerwadden is het tegendeel van zo’n gladde verleider. Het heeft mij meer gegeven dan het stillen van verlangens: een verwaaid hoofd waar weer lege ruimte is ontstaan en van alles kan indalen. En bovendien… een warm hart om nieuwe uitdagingen aan te gaan.
Zoals spannende verhalen paren aan bijzondere inzichten en dan die verdere vraagstelling wat aanzet tot nadenken, dat is wat ik me bij mijn nieuwe filosofisch getinte roman voorstel. Heerlijk dat de natuur mij dat kan bieden. Heerlijk dat het inzicht in de werking van de natuur mij inspiratie biedt, zonder drank of drug. Kijkend in de kijkdoos van het leven en zien dat de stroom van het leven gaat zoals die gaat, wisselen verwondering en verbijstering elkaar af. De stroom van het leven beukt tegen de klippen op en soms is er geen houden meer aan, getuige de vele natuurrampen en de vele doden. Wat kun je doen? Geven? Bidden? Klagen? Zorgen uiten? Op zo’n moment is stilte gepast, stilte in je geest en stilte in je hart waardoor smart ruimbaan krijgt, verbindt en mededogen de plaats inneemt van medelijden en meewarigheid. Zoals Judith Herzberg ooit schreef: wij kennen elkaar want we hebben samen gezwegen.In deze tijd van politieke roeptoeters zou het hen sieren bij de aankomende verkiezingen zich contemplatiever op te stellen. Zoals Caroline van der Plas (BBB wat niet mijn partij is) onlangs terecht ageerde tegen de verruwende polarisatie in het debat. Het wordt tijd om bij inhoudelijke vernieuwing, in volledig respect voor de ander, elkaar een spiegel voor te houden en elkaar te inspireren. De kunst van de ontspannen reactie, terughoudendheid en respectvolle luistervaardigheid zijn daarbij eigenschappen die vele politici kunnen gebruiken. Wellicht dat de Markerwadden hen dit na Prinsjesdag en in aanloop naar de roerige novembermaand kan bijbrengen.