Het is berenspannend! De tijd begint nu toch te dringen. De beeldend kunstenaars zijn bezig hun werk voor de expositie af te ronden terwijl ik nog steeds wacht op een definitief ‘Go’, wat de roman betreft. Het blijft een bijzondere gebeurtenis als een roman tegelijkertijd met een kunstexpositie gelanceerd wordt. Temeer daar het, door de kunstenaars gekozen werkthema, de titel van de roman is.
De redactrice heeft inmiddels haar licht erover laten schijnen en nu is het aan de vormgeving en keuze te maken. Wordt het in de lijn van het eerder uitgegeven oeuvre of staat het boek op zichzelf en vraagt het om een geheel andere uittingsvorm?In de Hermetische filosofie, hetgeen ook nog eens bevestigd wordt in het boek van Marjade Vries (De gehele olifant in beeld), speelt frequentie een belangrijke rol. Alles bestaat uit frequenties en zo ook de dingen om ons heen. Mijn nieuwe roman heeft ook zo zijn eigen frequentie-patroon, zijn eigen trilling. Om een harmonische klank te vinden die past bij de inhoud en wat de uitingsvorm van de cover mag zijn, moet een buitennatuurlijke weg belopen worden. Nu hoor ik je al zeggen: Wat bedoel je? Voor mij vraagt elke uitingsvorm een moment van stilte, een moment van aandachtgerichte intentie. Dat is met het schrijven zo en dat is ook met de keuze van cover en achterflap. Wellicht dat jij een andere methode gevonden hebt, mijn methode om naar binnen te gaan is stilte. Zoals mijn eerdere roman ‘Fluistering op de stilte’ al aangaf is dit de methode die mij het meeste ligt en die een bron aanboort welke ik in het alledaagse niet kan verstaan.